بدون عنوان

پرهامم الان که دارم این مطلب رو واست می نویسم شما روی پای منی و دارم تکون تکونت میدم تا بخوابی. خوشکلم عادت کردی فقط این شکلی می خوابی. وقتی هم خوابت برد باید آرووووووووووم بذارمت زمین تا متوجه نشی به محض اینکه بفهمی مامانی نیست گریه می کنی.

پسر نازم شب اولی که به دنیا اومده بودی هیچ وقت فکرشو نمی کردم بتونم تنهایی ازت مراقبت کنم. البته مامان بزرگ مهربونت تا یک ماهگیت پیشم بود و کلی کمکم کرد. 

عزیزم چند روزه که گوشت درد می کنه. ١ مهر بردیمت دکتر و آقای دکتر گفت بینیت گرفته و همین باعث گوش دردت می شه.

وزنت هم ٤٨٠٠ بود و آقای دکتر گفت رشدت خوبه.

قربونت برم الهی تپل مامان

این روزا وقتی سرحال باشی دلت می خواد بشینیم باهات حرف بزنیم و هر از گاهی واسمون بخندی.

مامانی عاشق خنده هاته.

دوست دارم

دوست دارم

دوست دارم